Agresja u nastolatków - przyczyny agresji i jej korekcja
On był spokojnym i miłym dzieckiem, ale w jednym dniu wszystko się zmieniło. Negatywnie reaguje na krytykę, kłóci się, a czasami może zacząć się bić. Przejawy agresji wśród nastolatków można spotkać praktycznie w każdej współczesnej rodzinie. Jednak nie każdy rodzic wie jak pohamować swoje dziecko, skierować jego negatywną energię w odpowiednim kierunku.
Przyczyny agresji u nastolatków
Wiek nastolatków jest nazywany okresem przejściowym. To okres pokonania dzieciństwa i rozpoczęcie okresu dorosłego. Jednak nie u wszystkich owe zmiany zachodzą gładko. W zależności od charakteru, wychowania i stosunków rodzinnych,agresja u nastolatków przybiera różne formy.
- Obraza: dowolne słowo, powiedziane w jakiś nieodpowiedni sposób może stać się przyczyną skrytej obrazy- nie tylko na dorosłych, ale również na swoich rówieśnikach.
- Rozdrażnienie: najbardziej charakterystyczny objaw okresu przejściowego. Przejawia się w postaci chamstwa i rozdrażnienia.
- Podejrzliwość: na określonym etapie okresu przejściowego, nastolatek przestaje ufać otaczającymi go ludżmi i w pewnym momencie uważa, że „wszyscy są nastawieni przeciwko niemu”.
- Ukryta agresja: wszystkie prośby skierowane do nastolatka są ignorowani przez niego,albo on robi wszystko odwrotnie.
- Agresja drugorzędna: nastolatek skierowuje swoją agresję na jednego określonego człowieka, znęca się nad nim, obraża.
- Agresja fizyczna: stosuje siłę fizyczną.
- Agresja werbalna: u nastolatków ona przejawia się w postaci krzyków, kłótni, awantur.To najbardziej rozpowszechniony czynnik okresu przejściowego.
Agresja wśród nastolatków – to zjawisko, od którego nikt nie jest ubezpieczony. Nawet jeśli przed okresem przejściowym nastolatek był poprawnie wychowywany i otrzymywał dużo uwagi, nie ma gwarancji, że on się nie zmieni po osiągnięciu 12 – 13 lat. Więc profilaktyka agresji w każdej rodzinie powinna być przeprowadzana.
Korekcja agresji nastolatków
Niestety diagnostyka agresji u nastolatków praktycznie nie jest możliwa w domu. Jednak pójść do psychologa z nagle zmienionym podrostkiem też będzie problemem. Więc zauważywszy przejawy agresji u nastolatka należy przestrzegać kilku zasad jej pohamowania.
- Nie należy odpowiadać agresją na agresję. Owa porada jest również aktualna dla rodziców przedszkolaków. Nawet jeśli zachowanie dziecka cię bardzo denerwuje, nie należy zachowywać się w taki sam sposób, ponieważ przestaniesz kontrolować sytuację. Również rodzicom nie warto się kłócić w obecności dziecka, ponieważ on może kopiować ich zachowanie.
- Główne zadanie rodziców – odnaleźć wspólny język z dzieckiem, z wyjątkiem narzucania się i kontroli. Ważne jest podkreślić zalety nastolatka – dążenie do celu, umiejętność osiągania własnych celów, motywować dziecko do rozwijania swoich zdolności.
- Większość rodziców stara się skierować energię dziecka w pozytywnym kierunku. Bardzo pomocne będą różne kółka: sportowe, plastyczne, tańce etc.
- Rodzice powinni pokazać swoim zachowaniem, że dziecko jest pełnoprawnym członkiem rodziny, że do jego zdania się przysłuchają i mają powagę do niego. Nastolatek powinien odczuwać, że on jest potrzebny i go rozumieją.
- Toleruj poglądy nastolatka na życie i nie staraj się narzucić mu własnych. Pamiętaj, że również jest osobowością, chociaż niedojrzałą.